Να χαιρετήσω με τη σειρά μου την παρέα του πιο ενδιαφέροντος και ουσιαστικού site που έχω συναντήσει στις μέχρι τώρα περιηγήσεις μου!
Δίνω συγχαρητήρια στο διαχειριστή (γεια σου Ηλία!) και τους συντονιστές για την πραγματικά επίπονη και όμορφη δουλειά που έστησαν, αλλά και στα μέλη για το επίπεδο της συζήτησης που κρατούν !!! (Δεν κάνω καθόλου πλάκα ... σε άλλα blogs κυρίως ξένα και συνήθως, διαφορετικών θεμάτων, κυριολεκτικά σφάζονται. Λες κι έχουν τίποτα να μοιράσουν...)
Η σχέση μου με όλα τα ζώα - αλλά κυρίως με τα ερπετά - είναι άψογη. Τα λατρεύω! Από μικρό παιδί... που περνούσα τα καλοκαίρια των διακοπών μου στο χωριό μου (ορεινό χωριό της Φωκίδας με υψόμετρο 850μ περίπου), που ήταν γεμάτο από αυτά. Τα φίδια ειδικά έμαθα να μη τα φοβάμαι καθόλου, αν και σαν μικρό παιδί τα θεωρούσα όλα δηλητηριώδη εκτός απ το νερόφιδο και το κονάκι (που τελικά αποδείχθηκε σαύρα) γι αυτό και είχα μεγαλύτερη άνεση μαζί τους. Ωριμάζοντας βέβαια διαπιστώνω, πως αν ζούσα σε άλλη χώρα με λιγότερες κολουβρίδες, και πολλές ελαπίδες π.χ. Αυστραλία και όχι στην Ελλάδα, πιθανώς να μη μιλάγαμε αυτή τη στιγμή
Τέτοια άνεση είχα με τα φίδια...
Τέλος πάντων. Τώρα μένω μόνιμα στην Αιτ/νία κι εδώ δυστυχώς (ειδικά σε κάποια χωριά) οι άνθρωποι δεν είναι καθόλου ανοιχτόμυαλοι όσον αφορά στα ερπετά. Ακόμα και στα μικρά παιδιά
η γνώμη που έχουν είναι από "απεχθή" μέχρι "να τα σκοτώσουμε όλα". (Οι μεγαλύτεροι έτσι κι αλλιώς... τα ξέρουν όλα!) Δεν αναγνωρίζουν ούτε καν τη χρησιμότητα τους στην φύση και τα θεωρούν βλαβερά για τον άνθρωπο. (Α ρε Κυκλαδίτες, που έχετε το σπιτόφιδο για κατοικίδιο... σας ζηλεύω). Για να επανέλθω. Μέχρι τώρα δεν έχω βρει ούτε μια εξαίρεση και προσπαθώ μέσα από το μάθημα της Βιολογίας που κάνω, να αλλάξω λίγο το κλίμα.
Εύχομαι, τα παιδιά που έχουν στήσει το site να παραμείνουν ακούραστα και να συνεχίσουν την πολύ καλή δουλειά, και τα μέλη μας να γίνονται ολοένα και περισσότερα...
Vas
