Καλημέρα παιδιά!
Είμαι κι εγώ λάτρης των ερπετών, με ιδιαίτερη αδυναμία στους χαμαιλέοντες. Έμεινα ένα καλοκαίρι στην Πύλο, δουλεύοντας στο πρόγραμμα προστασίας της περιοχής με την ορνιθολογική εταιρεία, και γνώρισα από κοντά τους Chamaeleo africanus. Είμαι βιολόγος, μέλος της ερπετολογικής εταιρείας. Μη φανταστείτε μεγαλεία όμως, δεν προλαβαίνω να ασχολούμαι. Κάνω μεταφράσεις για τα προς το ζην.
Από βιβλία έχω σαν αναφορά τα "Θηλαστικά και ερπετά της Ελλάδας", εκδ. Ελεύθερος Τύπος (Παν.Πάτρας & Μουσείο Γουλανδρή), "Reptiles & Amphibians of Britain and Europe" εκδ. Collins, και το "Chameleons, Nature's masters of disguise", εκδ. Blandford.
Κάποτε, όταν ήμουν φοιτήτρια, είχα μαζέψει ένα Coluber jugularis και το είχα στο σπίτι σαν κατοικίδιο. Το κουβαλούσα παντού μαζί μου, μέχερι και σε μπαρ το πήγα το ζωντανό. Η ιστορία κράτησε λίγους μήνες μόνο, όσο χρειάστηκε για να συνειδητοποιήσω ότι το ζώο δεν είχε καμμιά δουλειά μέσα στο διαμέρισμα. Δεν είχαμε τίποτε κοινό, δεν είχε επιλέξει ελεύθερα να είναι εκεί (πώς θα μπορούσε άλλωστε;) και ο τρόπος ζωής μου δεν του ταίριαζε. Μου φάνηκε άδικο να το κρατώ περιορισμένο μόνο και μόνο επειδή μου άρεσε εμένα.
Το πήγα λοιπόν στο βουνό και το αμόλησα. Η στιγμή που το είδα να κολυμπά ελεύθερο σε μια λιμνούλα με το κεφάλι ψηλά, ήταν από τις ωραιότερες της ζωής μου.
