Να σας παρουσιάσω έναν απρόσκλητο επισκέπτη που είχα σήμερα στο σπίτι. Δεν ξέρω από που τρύπωσε αλλά το σίγουρο είναι ότι μάλλον αναζητούσε προφύλαξη από την απότομη αλλαγή του καιρού. Το είδος συναντάται συχνά στην χώρα μας και προστατεύεται από την οδηγία
92/43/ΕΟΚ, τη σύμβαση της Βέρνης, από το ΠΔ 67/1981 και από το ΚΒ-IUCN.
Η νυχτερίδα απελευθερώθηκε.
Και λίγα λόγια για το είδος:
ΓενικάΟι νυχτερίδες παρόλο που πετούν, ανήκουν στα θηλαστικά. Φωλιάζουν σε σκοτεινά μέρη, όπως σπηλιές, κοιλώματα και σχισμές βράχων, σε
κορμούς δένδρων. Είναι νυχτόβια ζώα. Τρώνε κυρίως έντομα (μύγες, κουνούπια, πεταλούδες, κάμπιες, ακρίδες, τερμίτες, κ.λ.π.). Καρφώνουν με το νύχι τους ή τοποθετούν σε ένα θύλακα της μεμβράνης, ανάμεσα στην ουρά και τα πόδια, τα μεγάλα έντομα που δεν μπορούν να καταπιούν. Είναι ιδιαίτερα ωφέλιμα ζώα, σημαντικά στην οικολογική ισορροπία, διότι καταβροχθίζουν τροφή ίση με το μισό του βάρους τους. Πίνουν πολύ νερό περνώντας ξυστά πάνω από την επιφάνεια του ποταμού. Οι προφυλαγμένες φωλιές, η νυχτερινή δραστηριότητα και ο αποικιακός τρόπος ζωής αποτελούν παράγοντες που συμβάλλουν στη διατήρηση των πληθυσμών. Το πρωί όταν επιστρέφουν από το ολονύκτιο κυνήγι φαίνεται ότι κοιμούνται, όμως στην πραγματικότητα πέφτουν σε ένα είδος νάρκης (λήθαργος της ημέρας). Μένουν ακίνητες και ανεξάρτητα της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, η θερμοκρασία τους παραμένει χαμηλή, ενώ η αναπνοή επιβραδύνεται. Όταν ξυπνούν η θερμοκρασία τους ανεβαίνει απότομα μέσα σε ένα δεκάλεπτο.
ΑναγνώρισηΟι νυχτερίδες έχουν μετατρέψει τα μπροστινά πόδια σε όργανα κανονικής πτήσης. Τα δάκτυλα των μπροστινών ποδιών είναι πολύ μεγάλα και ενώνονται με μεμβράνες (τα πατάγια). Η μεμβράνη ενώνεται με τη ράχη και φθάνει μέχρι τον αστράγαλο των κάτω ποδιών. Μεταξύ των κάτω ποδιών και της ουράς υπάρχει ακόμη μια μεμβράνη. Έχουν στο κεφάλι ρύγχος που μοιάζει με της αλεπούς. Το πτερύγιο του αυτιού είναι μεγάλο, ευκίνητο, πάντα όρθιο και γυρισμένο προς τα εμπρός.
