Όταν κατασκευάζονται μικρά φράγματα σε δάση για την προστασία από πλημμύρες (ειδικά σε πυρόπληκτα δάση), συνήθως δεν υπολογίζεται από τους κατασκευαστές τι συνέπειες μπορεί να έχουν αυτές οι κατασκευές για την πανίδα της περιοχής. (Είναι πολύ σύνηθες φαινόμενο στην χώρα μας να βλέπουμε έργα και παρεμβάσεις στην φύση χωρίς περιβαλλοντικές μελέτες, με καταστροφικά αποτελέσματα πολλές φορές.) Έτσι αυτή τη στιγμή υπάρχουν
εκατοντάδες μικρά φράγματα σε δάση όλης της χώρας, που σε μεγάλο ποσοστό διαθέτουν ενός είδους "λεκάνη" στο μπροστινό μέρος τους, για να συγκεντρώνει νερό. Είναι δηλαδή του τύπου όπως φαίνεται στο τρισδιάστατο σκαρίφημα παρακάτω:
Οι κατασκευαστές παραμελούν να κατασκευάσουν
ράμπες, έτσι όταν μικρά ζώα πέφτουν μέσα (όπως ερπετά, αμφίβια και μικρά θηλαστικά) εγκλωβίζονται και
υποφέρουν έναν αργό και βασανιστικό θάνατο. Τα φράγματα αυτά αποτελούν
παγίδες θανάτου και σκοτώνουν πάρα πολλά ζώα ετησίως, κυρίως χελώνες.
Εγκλωβισμένες χελώνες σε φράγμα - νεκρές
Δύο εγκλωβισμένες χελώνες ψάχνουν απελπισμένα διέξοδο προτού πεθάνουν από την ασιτία και τις καιρικές συνθήκες.
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς
Κατ' αρχήν μπορούμε και πρέπει να διαμαρτυρηθούμε στη Δασική Υπηρεσία της περιοχής, έτσι ώστε να λάβουν υπ΄όψιν τους την επόμενη φορά, πως
μία παρέμβαση στην φύση χρειάζεται σοβαρή μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων από πραγματικά ειδικούς.
Τεχνητές ράμπες
Από εκεί και πέρα μπορούμε να κάνουμε κάτι πολύ σημαντικό. Μία δική μας μικρή, αλλά πολύ ουσιώδη παρέμβαση:
Με φυσικά υλικά, όπως
πέτρες που μπορούμε να βρούμε στην γύρω περιοχή, μπορούμε να φτιάξουμε
μία τεχνητή ράμπα σε μία ή δύο γωνίες της "λεκάνης" του φράγματος, έτσι ώστε αν κάποιο ζώο πέσει μέσα να μπορέσει να ανέβει πάλι επάνω και να βγει.
Αν το τοίχωμα της "λεκάνης" είναι ψηλό (φτάνει πιο ψηλά από το φυσικό έδαφος), τότε για κάθε
εσωτερική ράμπα θα χρειαστεί να κάνουμε και μία
εξωτερική, για να μπορούν ζώα όπως χελώνες, να κατεβαίνουν το τοίχωμα με ασφάλεια.
Ένα παράδειγμα τεχνητής ράμπας με πέτρες είναι το παρακάτω:
Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι
οι πέτρες να είναι πολύ σταθερές και να είναι τοποθετημένες με τέτοια
κλίση ώστε να μπορούν να ανέβουν και δυσκίνητα ζώα, όπως οι χελώνες ξηράς. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί αν ξεκινήσουμε να γεμίζουμε με πέτρες πρώτα την γωνία, μέχρι να φτάσουμε στο ύψος του τοιχώματος και μετά να προχωράμε γεμίζοντας προς τα μέσα της λεκάνης, σταματώντας κάθε φορά ελάχιστα πιο χαμηλά από τον προηγούμενο σωρό, έτσι ώστε να δίνουμε την επιθυμητή κλίση (όπως φαίνεται στο παράδειγμα παραπάνω).
Η ίδια τακτική μπορεί να ακολουθηθεί και για φρεάτια.
Χωρίς κανένα κόστος και με λίγο μόνο κόπο μπορούμε να σώσουμε την ζωή πολλών μικρών άγριων ζώων, πολύ σημαντικών για την ισορροπία του οικοσυστήματος. Περιμένουμε τις φωτογραφίες από τις δικές σας ράμπες 
Κείμενο και φωτογραφίες:
herpetofauna.gr
