Εξάπλωση στην Ελλάδα: Ηπειρωτική Ελλάδα, Πελοπόννησος, Λέσβος, Λήμνος, Χίος, Σάμος, Λέρος, Κάλυμνος, Κως, Κέρκυρα, Τήνος, Νάξος, Πάρος, Αντίπαρος, Ίος, Πολύαιγος, Σίκινος, Αμοργός, Κίμωλος, Κέρος, Αντίκερος, Σχοινούσα, Φολέγανδρος, Επάνω Κουφονήσι, Ηρακλειά, πολύ πιθανόν και σε άλλα νησιά.
Γενικές Πληροφορίες:
Μη δηλητηριώδες. Στην χώρα μας απαντά το υποείδος Eryx jaculus turcicus (Olivier, 1801). Ολικό μήκος έως 80cm συνήθως όμως μικρότερο. Κυρίως νυκτόβιο φίδι. Την άνοιξη, λόγω περιόδου ζευγαρώματος, μπορεί να παρατηρηθεί και την ημέρα, καθώς και το φθινόπωρο. Χαρακτηριστική "κολοβή" ουρά που μοιάζει σε σχήμα με το κεφάλι. Ψάχνει για την λεία του συνήθως μέσα σε τρύπες τρωκτικών ή στήνει ενέδρες κάτω από την άμμο ή στο χώμα όπου θάβεται με επιδεξιότητα. Τρέφεται κυρίως με τρωκτικά, αλλά και με σαύρες, νεοσσούς και μερικές φορές με μεγάλα ασπόνδυλα. Ζευγαρώνει από τον Απρίλιο έως τον Μάιο και τα θηλυκά γεννούν κατά τα τέλη Αυγούστου 5-20 νεογνά που έχουν μήκος 12-15cm και ενηλικιώνονται περίπου μετά το 3ο έτος ζωής τους. Είναι το μοναδικό είδος Βόα στην Ευρώπη. Άκακο φίδι που σε πολλές περιοχές το περνούν λανθασμένα για Οχιά και το σκοτώνουν.
Άλλες ονομασίες: Ερημόφιδο, Λουρίτης, Νταλάκι, Τόπακας, Τάπακας, Τυφλίτης (λανθασμένα).
