Εξάπλωση στην Ελλάδα: Ηπειρωτική Ελλάδα (εκτός του τμήματος που απαντά ο Θρακικός Λαφιάτης - Elaphe sauromates), Πελοπόννησος, Εύβοια, Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Ζάκυνθος, Κάλαμος, Καρλονήσι, Προβάτι, Σπέτσες, Κέα, Άνδρος, Τήνος, Μύκονος, Πάρος, Νάξος, Ηρακλειά, Σχοινούσα, Ίος, Αμοργός, Σκιάθος, Σκύρος πιθανόν και σε άλλα νησιά.
Γενικές Πληροφορίες:
Μη δηλητηριώδες. Τα υποείδη που απαντούν στην Ελλάδα είναι τα εξής:
Elaphe quatuorlineata quatuorlineata (Lacépède, 1789) Elaphe quatuorlineata muenteri (Bedriaga, 1882) (Κυκλάδες) Elaphe quatuorlineata scyrensis (Cattaneo, 1999) (Σκύρος) Elaphe quatuorlineata parensis (Cattaneo, 1999) (Πάρος).
<Μονόχρωμα άτομα από την Αμοργό περιγράφηκαν από κάποιους ερευνητές ως ξεχωριστό υποείδος Elaphe quatuorlineata rechingeri (Werner, 1932) ή ως ξεχωριστό είδος Elaphe rechingeri (Clark, 1994), σήμερα όμως οι ονομασίες αυτές αντιμετωπίζονται σαν συνώνυμα του Elaphe quatuorlineata muenteri>.
Τα νεαρά άτομα διαφέρουν σε χρωματισμό από τα ενήλικα. Ολικό μήκος συνήθως έως 150cm, σε εξαιρετικές περιπτώσεις όμως μπορεί να φτάσει έως και τα 260cm. Απαντά σε ποικίλα ενδιαιτήματα σε υψόμετρα έως και 1400m. Ρωμαλέο, ημερόβιο φίδι που αποφεύγει όμως τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Κυνηγά στο έδαφος, συχνά όμως σκαρφαλώνει σε δέντρα και θάμνους. Κολυμπά επιδέξια. Τρέφεται με μικρά θηλαστικά όπως αρουραίους και άλλα τρωκτικά, μικρά κουνέλια, πτηνά, σαύρες, αμφίβια και αυγά. Ζευγαρώνει την άνοιξη και τα θηλυκά γεννούν 3-18 αυγά και τα εκκολαπτόμενα φίδια έχουν μήκος έως και 40cm. Σε πολλές περιοχές, ο Λαφιάτης (ή Λαφίτης) ονομάζεται λανθασμένα "Δεντρογαλιά", ενώ η ονομασία "Λαφιατης" χρησιμοποιείται συχνά για άλλα είδη φιδιών, επίσης λανθασμένα. Πρόκειται για εντελώς ακίνδυνο φίδι.
Άλλες ονομασίες: Λαφίτης, Λαφιάς, Ραφίτης, Ελαφίτης, Τετράγραμμος, Νερολαφιάτης, Βεργολάζα.
