
Πώς να ξεχωρίζεις τις οχιές από τα ακίνδυνα φίδια της Ελλάδας
Πώς να ξεχωρίζεις τις οχιές από τα ακίνδυνα φίδια της Ελλάδας Στην Ελλάδα υπάρχουν συνολικά 23 είδη φιδιών και 6 είδη άποδων σαυρών που
Άλλες Ονομασίες
Ψαρή, Πατσάλα, Ζαμενής της Ρόδου, Δρόπης, Γκρίζο Θερκό, Γηρούκα, Γερουκάς
Συνώνυμα
Coluber nummifer
Tαξινόμηση
Ομοταξαξία: Ερπετά > Τάξη: Λεπιδωτά > Υπόταξη: Οφίδια > Οικογένεια: Colubridae > Γένος: Hemorrhois
Υποείδη στην Ελλάδα: Μονοτυπικό (χωρίς υποείδη).
Εξάπλωση στην Ελλάδα
Σαμοθράκη, Λέσβος, Χίος, Σάμος, Πάτμος, Λειψοί, Λέρος, Κάλυμνος, Τέλενδος, Κως, Σύμη, Ρόδος, Καστελλόριζο.
Περιγραφή
Τελικό συνολικό μήκος μαζί με την ουρά έως 150 cm, πολύ σπάνια περισσότερο. Εύρωστο σώμα και σχετικά μεγάλο και φαρδύ κεφάλι. Βασικό χρώμα το γκρι, με καφέ, γκρι ή μαύρες ρομβοειδείς κηλίδες κατά μήκος όλης της ράχης και με μία σειρά μικρότερων στρογγυλεμένων κηλίδων σε κάθε πλευρά. Σε κάποια άτομα οι κηλίδες της ράχης μπορεί να ενώνονται σε σημεία σχηματίζοντας ζιγκ-ζαγκ. Η ουρά είναι πολύ μακριά και λεπτή και σχηματίζει παράλληλες γραμμές ίδιου χρώματος με τις κηλίδες της ράχης. Στο κεφάλι σχηματίζονται δύο τεθλασμένες λωρίδες, η μία βρίσκεται στην μετωπική περιοχή και ενώνει τα μάτια και η δεύτερη βρίσκεται στην βρεγματική περιοχή και σχηματίζει ένα Μ. Συχνά οι λωρίδες αυτές διακόπτονται στο κέντρο τους σχηματίζοντας δύο τμήματα. Μία λωρίδα ενώνει το πίσω μέρος κάθε ματιού με την άκρη του στόματος και μία το κάτω μέρος του ματιού με το στόμα στο σημείο κάτω από το μάτι. Τα ανήλικα έχουν πιο έντονα χρώματα και αντίθεση μεταξύ των σχεδίων και του φόντου, ενώ όσο το φίδι μεγαλώνει σε ηλικία τα χρώματα ξεθωριάζουν μέχρις ότου να αποκτήσει ένα σχεδόν ενιαίο γκρι χρώμα με αμυδρά μόνο σχέδια. Δεν ισχύει για τον πληθυσμό της Ρόδου όμως όπου τα μεγάλα σε ηλικία άτομα φαίνεται να διατηρούν καφέ κηλίδες. Η κοιλιά είναι υπόλευκη-μπεζ, ενώ στα ανήλικα μπορεί κάθε κοιλιακή φολίδα να φέρει μια σκούρη ταινία, σχηματίζοντας εγκάρσιες στην κοιλιά μπάρες. Τα μάτια είναι μεγάλα με στρογγυλή κόρη και συνήθως καφέ ίριδα. Από τον γενικό χρωματισμό φαίνεται πως το Λεβαντόφιδο μιμείται την Οθωμανική Οχιά, με την οποία συνήθως βρίσκεται σε συμπατρία. Όμως ξεχωρίζει εύκολα από την τελευταία από το πιο μακρόστενο σώμα και την πολύ μακριά και λεπτή ουρά.
Οι φολίδες είναι ελαφρώς τροπιδωτές και διατάσσονται σε 25 σειρές στο μέσο του σώματος. Μεγάλες φολίδες-πλάκες στο κεφάλι. Όπως στα περισσότερα φίδια, τα αρσενικά διακρίνονται από τα θηλυκά από την πιο μακριά και χοντρή ουρά.
Βιότοπος / Ενδιαίτημα
Συναντάται κυρίως σε ξηρούς βιότοπους με πέτρες και βλάστηση, θαμνότοπους, ελαιώνες και μακκί, ερείπια και αρχαιολογικούς χώρους, όμως μπορεί να βρεθεί και σε φυλλοβόλα δάση σε ρεματιές. Από το ύψος της θάλασσας και κάτω από 1000 μέτρα υψόμετρο.
Βιολογία / Συμπεριφορά
Δραστήριο φίδι, αρκετά νευρικό αλλά σχετικά αργό σε μετακίνηση. Κυνηγά τόσο στο έδαφος όσο και σε θάμνους, δέντρα και πετρότοιχους, σκαρφαλώνοντας επιδέξια. Δραστηριοποιείται από το Φεβρουάριο κιόλας, τόσο την ημέρα, όσο και τη νύχτα όταν οι θερμοκρασίες το επιτρέπουν. Το χειμώνα συνήθως πέφτει σε λήθαργο αλλά μπορεί να δραστηριοποιηθεί τις ζεστές ηλιόλουστες ημέρες του χειμώνα, ειδικά στα νότια νησιά. Η αναπαραγωγή ξεκινά την άνοιξη και κρατά μέχρι τις αρχές καλοκαιριού. Τα αρσενικά δαγκώνουν τα θηλυκά κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής διαδικασίας για να τα ακινητοποιήσουν. Τα θηλυκά γεννούν 4-10 αυγά μέσα στο καλοκαίρι τα οποία εκκολάπτονται μετά από περίπου δύο μήνες. Πολύ λίγα είναι γνωστά για τον κύκλο ζωής του είδους. Αν απειληθεί και στριμωχτεί κουλουριάζεται και συρίζει με ανοιχτό το στόμα για να τρομάξει τον θηρευτή του και θα δαγκώσει αν αρπαχτεί.
Διατροφή
Τρέφεται με τρωκτικά, σαύρες, πτηνά, αμφίβια, αλλά και με μικρότερα φίδια, ακόμα και του ίδιου είδους και στην πρώιμη ανήλικη φάση μπορεί να τραφεί με μεγάλα ασπόνδυλα.
Δηλητήριο / Τοξίνες
Μη δηλητηριώδες φίδι και ακίνδυνο για τον άνθρωπο.
Όπως (πιθανότατα) όλα τα φίδια της Υπεροικογένειας Colubroidea, το Λεβαντόφιδο διαθέτει αδένες που εκκρίνουν τοξίνες στο σάλιο (γνωστοί ως Duvernoy’s glands) (Fry et al. 2003) και που επιδρούν στη λεία του κατά την αρπαγή και κατάποσή της. Αν αρπαχτεί μπορεί να δαγκώσει επίμονα μέχρι να απελευθερωθεί. Ένα τέτοιο επίμονο και μεγάλης διάρκειας δάγκωμα, έχει φανεί ότι σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει σε ευαίσθητα άτομα τοπικό πρήξιμο, δεν αποτελεί όμως κίνδυνο για την ανθρώπινη ζωή με την αυτή καθαυτή δράση του. Τέτοιου είδους (επίμονα) δαγκώματα προκαλούνται κατά την αρπαγή του ζώου και έτσι αφορούν κυρίως ερπετολόγους που θέλουν να συλλάβουν το φίδι και όχι ατυχήματα.
Απειλές / Πιέσεις
Η υποβάθμιση και η καταστροφή των ενδιαιτημάτων λόγω οικιστικής, τουριστικής, βιομηχανικής και αγρο-κτηνοτροφικής ανάπτυξης ή ρύπανσης, οι δρόμοι, οι πυρκαγιές, οι αδέσποτες γάτες, η εισαγωγή ξενικών θηρευτών (π.χ. κυνηγετικοί φασιανοί, παγώνια), και η εσκεμμένη θανάτωση, είναι οι κύριες απειλές και πιέσεις του είδους. Ως πιθανή απειλή μπορεί να θεωρηθεί και η εισαγωγή του ξενικού μύκητα που προσβάλει τα φίδια και έχει εντοπιστεί σε χώρες της Ευρώπης (Origgi et al. 2022), όχι όμως ακόμα στην Ελλάδα.
Καθεστώς κινδύνου
Αξιολογείται ως είδος Χαμηλού Κινδύνου (LC) στην Κόκκινη Λίστα της IUCN (2017) και στον Κόκκινο Κατάλογο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (2023).
Καθεστώς προστασίας
Προστατεύεται από:
α) την Κοινοτική Οδηγία 92/43/ΕΟΚ (Παράρτημα IV)
β) τη Σύμβαση της Βέρνης (Παράρτημα III)
Βιβλιογραφικές αναφορές στο κείμενο
1. Fry, B.G., Wüster, W., Ryan Ramjan, S.F., Jackson, T., Martelli, P. and Kini, R.M. (2003). Analysis of Colubroidea snake venoms by liquid chromatography with mass spectrometry: evolutionary and toxinological implications. Rapid Communications in Mass Spectrometry 17: 2047-2062.
2. Origgi, F.C., Pisano, S.R.R., Glaizot, O., Hertwig, S.T., Schmitz, A. & Ursenbacher, S. (2022). Ophiodimyces ophiodiicola, Etiologic Agent of Snake Fungal Disease, in Europe since Late 1950s. Emerging infectious diseases 28(10): 2064–2068.
3. Aghasyan, A., Avci, A., Tuniyev, B., Lymberakis, P., Andrén, C., Cogalniceanu, D., Wilkinson, J., Ananjeva, N.B., Üzüm, N., Orlov, N.L., Podloucky, R., Tuniyev, S., Kaya, U., Tok, V., Ugurtas, I.H., Sevinç, M., Hraoui-Bloquet, S., Sadek, R., Crochet, P.-A., Disi, A.M., Werner, Y.L., Baha El Din, S., Borkin, L., Milto, K., Golynsky, E., Belouskova, A., Nuridjanov, D., Munkhbayar, K., Shestapol, A. & Dujsebayeva, T. (2017). Hemorrhois nummifer. The IUCN Red List of Threatened Species 2017: e.T157270A746934.
4. Strachinis, I. & Sagonas, K. (2023). Hemorrhois nummifer. The Greek Red List of Threatened Species. Available at redlist.necca.gov.gr.
Πώς να ξεχωρίζεις τις οχιές από τα ακίνδυνα φίδια της Ελλάδας Στην Ελλάδα υπάρχουν συνολικά 23 είδη φιδιών και 6 είδη άποδων σαυρών που
Μην αιχμαλωτίζεις χελώνες από τη φύση! Οι χελώνες είναι για τους περισσότερους τα πιο συμπαθητικά ερπετά. Αυτή η φιλική τους όψη όμως, σε συνδυασμό
Ποια τα δηλητηριώδη ερπετά στην Ελλάδα; Στην Ελλάδα μπορεί κανείς να συναντήσει περισσότερα από 70 είδη ερπετών! Από αυτά, μόνο 7 είναι δηλητηριώδη και
Οικολόγοι που αμολάνε… φίδια! Δεν υπάρχει ούτε ένας κάτοικος της χώρας μας σήμερα που να μην έχει ακούσει, έστω και μία φορά χαρακτηριστικά, ότι
Πώς να κρατήσω τα φίδια μακριά από το σπίτι; Παρ’ όλο που τα περισσότερα φίδια στη χώρα μας είναι ακίνδυνα, οι περισσότεροι άνθρωποι λόγω
Δάγκωμα φιδιού – Πρόληψη και Πρώτες Βοήθειες Συμπτώματα Τα πρώτα συμπτώματα μετά από ένα δηλητηριώδες δάγκωμα είναι έντονος πόνος και οίδημα (πρήξιμο) στο σημείο