Χοχυλίνα

Lyciasalamandra helverseni (Pieper, 1963)

Άλλες Ονομασίες

Κανακαρά, Κοχυλίνα, Σαλαμάνδρα της Καρπάθου

Συνώνυμα

Mertensiella helverseni, Mertensiella luschani helverseni

Tαξινόμηση

Ομοταξία: Αμφίβια > Τάξη: Ουρόδηλα > Οικογένεια: Salamandridae > Γένος: Lyciasalamandra

Υποείδη: Μονοτυπικό

 

Εξάπλωση στην Ελλάδα

Ενδημικό είδος. Απαντά μόνο στα νησιά Κάρπαθος, Σαρία και Κάσος.

 

Περιγραφή

Μέγιστο ολικό μήκος έως 15 cm. Τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά στο μέγιστό τους μέγεθος. Ραχιαίο χρώμα σκούρο καφέ-κοκκινωπό, συνήθως με κίτρινα στίγματα. Πλευρές και κοιλιά κίτρινου χρώματος. Κάτω μέρος ουράς πορτοκαλί. Φέρει προεξέχοντες παρωτιδικούς αδένες (στη βάση του κεφαλιού, πίσω από τα μάτια). Εμφανίζει φυλετικό διμορφισμό: τα αρσενικά φέρουν μια απόφυση στη βάση της ουράς ραχιαία, ύψους έως 5 mm, ενώ κατά την περίοδο της αναπαραγωγής αναπτύσσουν σκληρά μικρά φύματα σε όλη τη ράχη, συζευκτικούς τύλους στα μπροστινά άκρα και πρησμένη κλοάκη.

Φωτογραφίες είδους

(Σημαντικό: Ο χρωματισμός μπορεί να ποικίλει αρκετά μεταξύ των ατόμων του είδους, ή να διαφέρει μεταξύ των ανήλικων και των ενήλικων ζώων. Κάντε κλικ στις εικόνες για περισσότερες πληροφορίες).

Βιότοπος / Ενδιαίτημα

Δάση κονωφόρων, μακκί, καλλιέργειες με ξηρολιθιές, λιβάδια, ακόμα και οικισμοί, έως και 1000 m υψόμετρο.

 

Βιολογία / Συμπεριφορά

Δραστηριοποιείται κυρίως τη νύχτα τους χειμερινούς μήνες, συνήθως από Νοέμβριο έως Μάιο, αποφεύγοντας την ξηρασία και τις υψηλές θερμοκρασίες της ημέρας και των θερινών μηνών. Παρατηρείται σπάνια κατά τη διάρκεια της ημέρας, σε συνθήκες υψηλής υγρασίας, συννεφιάς και βροχής. Ζευγαρώνει κυρίως τους χειμερινούς μήνες. Το ζευγάρωμα γίνεται με εναγκαλισμό: το αρσενικό ακινητοποιεί το θηλυκό επάνω στη ράχη του, κρατώντας τα μπροστινά πόδια του θηλυκού με τα δικά του και πιέζει την απόφυση στη βάση της ουράς του στην κλοάκη του θηλυκού. Το αρσενικό αφήνει στο έδαφος έναν σπερματοφόρο σάκο που περιέχει σπερματοζωάρια, τον οποίο προσλαμβάνει το θηλυκό από την κλοάκη και γονιμοποιεί τα ωάρια εσωτερικά. Τα θηλυκά γεννούν έως δύο (σπάνια τρία) ολοκληρωμένα μικρά μετά από αρκετούς μήνες κυοφορίας (δεν υπάρχει προνυμφικό στάδιο μέσα σε νερό). Η Χοχυλίνα ωριμάζει σεξουαλικά στο 3ο έτος ηλικίας της ενώ μπορεί να ξεπεράσει τα 8 χρόνια ζωής. Αν απειληθεί ανυψώνει το μπροστινό μέρος του σώματος τεντώνοντας τα μπροστινά άκρα και εκκρίνει τοξίνες από παρωτιδικούς και ραχιαίους αδένες προς αποτροπή των θηρευτών.

 

Διατροφή

Τρέφεται με όλων των ειδών τα ασπόνδυλα (γαστερόποδα, σκουλήκια, έντομα, αράχνες, κτλ.) σε μέγεθος που μπορεί να καταπιεί.

 

Δηλητήριο / Τοξίνες

Εκκρίνει νευροτοξίνες (Σαμανταρίνη & Τετροδοτοξίνη) από τους παρωτιδικούς και ραχιαίους αδένες όταν απειληθεί (Eleftherakos et al. 2024). Δεν αποτελεί κίνδυνο σε επαφή με το ανθρώπινο δέρμα, όμως μπορεί να προκαλέσει έντονο ερεθισμό σε επαφή με τα μάτια ή με λύσεις του δέρματος και ενδεχομένως σοβαρά συμπτώματα δηλητηρίασης/τοξίκωσης στον υποψήφιο θηρευτή που θα προσπαθήσει να την καταπιεί.

 

Απειλές/Πιέσεις

Υποβάθμιση και καταστροφή των βιοτόπων του είδους, οικιστική και τουριστική ανάπτυξη, κλιματική αλλαγή, λαθροσυλλογή και θνησιμότητα από δρόμους και αδέσποτες γάτες είναι οι κύριες απειλές και πιέσεις του είδους. Σοβαρή πιθανή απειλή συνιστά η εισαγωγή του ξενικού χυτριοδομύκητα που προσβάλει τις σαλαμάνδρες (Batrachochytrium salamandrivorans), που έχει εισαχθεί στην Ευρώπη μέσω της διακίνησης πετ και αφανίζει ολόκληρους πληθυσμούς, δεν έχει όμως εντοπιστεί στην Ελλάδα έως σήμερα (Strachinis et al. 2022).

 

Καθεστώς κινδύνου

Αξιολογείται ως είδος Τρωτό (VU) στην Κόκκινη Λίστα της IUCN (2024) στον Κόκκινο Κατάλογο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (2023).

 

Καθεστώς προστασίας

Η Χοχυλίνα προστατεύεται από:

α) την Κοινοτική Οδηγία 92/43/ΕΟΚ (Παραρτήματα II και IV)

β) το Προεδρικό Διάταγμα υπ’αρ.67 (ΦΕΚ 23/Α/30-1-81, Πίνακας Β’)

γ) τη Σύμβαση της Βέρνης (Παράρτημα II)

 

Βιβλιογραφικές αναφορές στο κείμενο

1. Eleftherakos,K., Polymeni,R.M., Mikropoulou, E.V., Vougogiannopoulou, K., Georgiadis, C., et al. (2024). A skin secretion metabolome analysis of the Greek Dodecanese Lycian salamanders: Preliminary evidence of dietary alkaloid sequestration in urodeles. PLOS ONE 19(8): e0300278.

2. Strachinis I., Marschang R.E., Lymberakis P., Karagianni K.M. & Azmanis P. (2022). Infectious disease threats to amphibians in Greece: new localities positive for Batrachochytrium dendrobatidis. Diseases of Aquatic Organisms 152: 127-138.

3. Sotiropoulos, K., Denoel, M., Lymberakis, P., Martel, A., Pasmans, F., Ugurtas, I.H., Bogaerts, S., Kuzmin, S., Anderson, S., Papenfuss, T. & Toli, E.A. (2024). Lyciasalamandra helverseniThe IUCN Red List of Threatened Species 2024: e.T61918A228186236. 

4. Sotiropoulos, K., Denoel, M., Lymberakis, P., Martel, A., Pasmans, F., Ugurtas, I., Bogaerts, S., Kuzmin, S., Anderson, S., Papenfuss, T., Toli, E.A. (2023). Lyciasalamandra helverseni. The Greek Red List of Threatened Species. Available at redlist.necca.gov.gr.


Κάλεσμα αρσενικών:


Καθεστώς Κινδύνου:


Καθεστώς Προστασίας:

Συγγενικά είδη:

Μέγιστο ολικό μήκος που μπορεί να ξεπεράσει τα 20 cm μαζί με την ουρά, η οποία είναι μικρότερη του σώματος. Τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά. Τα αρσενικά έχουν αναλογικά μεγαλύτερα άκρα...
Μέγιστο ολικό μήκος έως 14 cm. Τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά στο μέγιστό τους μέγεθος . Ραχιαίο χρώμα και χρώμα ουράς τυπικά έντονο πορτοκαλί. Πλευρές και κοιλιά γκρίζου-υπόλευκου...

Σχετικά Άρθρα:

Articles

Οικολόγοι που αμολάνε… φίδια!

Οικολόγοι που αμολάνε… φίδια!   Δεν υπάρχει ούτε ένας κάτοικος της χώρας μας σήμερα που να μην έχει ακούσει, έστω και μία φορά χαρακτηριστικά, ότι

Read More »
error: Content is protected !!